Çekim Yapmayı Öğrenin & Makalelerimizi Keşfedin

Bunu fark etmeyebilirsiniz ama fotoğraf makinenizi gözünüzün önüne getirdiğiniz her seferinde, kompozisyon hakkında kararlar veriyorsunuzdur. Şunu aklınızdan çıkarmayın, kompozisyon; oluşturmaya çalıştığınız resmi nasıl çerçevelendirmeyi seçtiğinizdir. Kompozisyon hakkında pek çok kitap yazılmıştır. Ve iki kişinin aynı sahneyi aynı şekilde çerçevelendirmesi düşük bir olasılık olduğundan dolayı, fotoğraflarınızı daha ilgi çekici ve cezbedici kılmanıza yardımcı bazı genel kurallar mevcuttur.

Üçte Bir Kuralı

Üçte bir kuralı, konunuzu en iyi etkiyi uyandıracak şekilde sergilemenize yardımcı bir temel kuraldır.

Fotoğraf makinenizin vizöründen veya LCD ekranından baktığınızda, üç taş oyununun tabanını andıran bir kılavuz çizgisi görürsünüz. Bu kılavuz çizgisi, resmi; gördüğünüz görüntünün üzerine dört çizgi bindirerek dokuz kareye böler.

Bazı Nikon fotoğraf makinelerinin, vizörde (veya ekranda) kılavuz çizgileri göstermeye imkan veren bir menü seçeneğine de sahip olduğunu unutmayın. Bu kılavuz çizgileri, resminizi çerçevelendirmenize yardımcı olan ve son resminizde görünmeyen birer yönlendiricidir.

Bu dört çizginin nerede kesiştiğine dikkat edin. Üçte bir kuralı, bu kesişme noktalarının; kompozisyonunuzun en önemli unsurlarını içine konumlandırmanız için en iyi yerler olduğunu ileri sürer. Önemli unsurları bu kesişme noktalarına konumlandırmak genellikle, daha enerjik ve daha ilgi çekici bir resim ortaya çıkarır.

Konunun doğrudan bir kesişme yerinde ("güç noktası" olarak da bilinir) olması gerekmez. Konu bir kesişme yerine yakın olduğu sürece, resminiz dinamik ve iyi düzenlenmiş olur. En çok hangisini sevdiğinizi bulmak için farklı birkaç kompozisyon deneyin.

Bu kılavuz çizgileri, ufuk düzleminizi ve fotoğrafınızdaki dikey unsurları düz tutmanıza yardımcı olabilir.

Ufuk hattı kompozisyonunuzda nereye yerleştirilmelidir?

Çoğu resim, ufuk çerçevenin merkezinin üstüne veya altına (resmin doğrudan merkezine değil) konumlandırıldığında daha iyi görünür. Yansıma çekimi ise bir istisnadır. Bu durumda, resmin üstünde ve altında; mizansen yukarıda ve yansıma aşağıda olacak şekilde eşit unsurlar yaratacağı için ufku merkeze almak epey işe yarayabilir.

Çerçevenin İçine Yönelin

İnsanları ve hayvanları fotoğraflarken yapılacak en iyi şey, onların çerçeveye doğru bakmasını sağlamaktır. Resminizde aksiyon varsa, çerçevede aksiyonun ilerlediği istikamete doğru daha fazla boşluk bırakın. Bu sayede, daha doğal görünür ve bakana bir hareket hissi ile resmin hikayesini verir. Konunuzu resimde dönük olduğu yönde en geniş alana gelecek şekilde yerleştirin.

Yönlendirici çizgiler

Binaları veya diğer güçlü doğrusal konuları fotoğraflarken resminizi, mimari unsurların; bakanın gözünü fotoğrafa yönelteceği şekilde oluşturun. Bu "yönlendirici çizgiler", resmin ana konuları olabileceği gibi, bakanı; fotoğraf içerisindeki belirli bir alana, önemli bir odak noktasına çekmek için de kullanılabilir.

Benzer şekilde, kavisler de ilgi çekici kompozisyonlar açısından oldukça yararlıdır. Kavisler, bakanın gözünü resmin farklı kısımlarına yönlendirme amacına hizmet eder. Kavisler ana konuyu oluşturabilir veya (yönlendirici çizgilerde olduğu gibi) odak unsurlarını öne çıkarmanın bir yolu olabilir.

Desenler ve Dokular

Tekrarlayan desenlere sahip konular da pek ala ilginç fotoğraflar ortaya çıkarabilir. Doğada bulunan veya insan eliyle ortaya çıkarılmış desenler, resminize güçlü bir kompozisyon sağlayabilir. Desenleri bulmak için bir sahnenin unsurlarına bakın. Örneğin: Bir kasa dolusu elma görüp içinde başka hiçbir şey olmadığını düşünebilirsiniz ama sadece meyvelerden oluşan sıkı bir kompozisyonla renk ve şekillerden meydana gelen tekrarlanan bir desen ortaya çıkarabilirsiniz. Desenlerdeki sapmalara da bakmayı unutmayın. Bir kasa dolusu elmanın biri hariç hepsi kırmızı olsa ne olurdu? Desen kırılması (sarı elma) olan tekrarlanan bir resim elde ederek, güçlü bir netleme noktası oluşturursunuz.

Dokular da işinize yarayabilir. Yakınlaşarak veya makro objektif kullanarak yakına girin. Desen veya dokuları fotoğraflarken tüm konuyu çekmeniz gerekmez. Dokular, bir kuşun tüyleri gibi yumuşak veya dökülen bir boya ya da ağaç damarı gibi sert olabilir.

Bu balıkçı teknesinin üstündeki kabaran ve ufalanan boyalar, doku çalışması için elverişli bir zemin hazırlar. Tekneye vuran parlak gün ışığı, ufalanan boya ve kabarıklık katmanlarının dokusunu açığa çıkarır.

Dikkatli Bakın

Çoğu kişi fotoğraflara bakarken kompozisyonu aklına getirmez ama nedenini tam olarak dile getiremese de baktıkları bir fotoğrafın güzel olup olmadığını bilir. Kompozisyon becerilerinizi geliştirmek için, işlerini beğendiğiniz kişilerce çekilen fotoğraflara bakmaya biraz zaman ayırın. Konularını çerçevede nasıl konumlandırdıklarına dikkat edin. Arka plan seçimlerine bakın. Nelerin resme dahil edildiğini ve nelerin resimden çıkarılmış olabileceğini düşünün. Şimdi, kendi fotoğraflarınızdan bazılarını inceleyin ve kendinize, kompozisyonu değiştirerek resmi nasıl daha da güzelleştirebileceğinizi sorun.

Bu temel kurallar, yalnızca birer başlangıç noktasıdır. Her kuralın bir istisnası olduğunu unutmayın. Daha iyi bir fotoğrafa götürecekse, kalıpların dışına çıkmaktan korkmayın.

Özel makale ve resimleri sağlayan: Diane Berkenfeld.